حسن روحانی در این چهار سال صراحت کافی به خرج نداده و پاره ای ملاحظات را رعایت کرده یا برخی محظورات او را از بیان همه واقعیت ها بازداشته حال آن که صف آرایی صریح و در برخی موارد شمشیر از رو بستن ها سبب می شود رودربایستی ها را کنار بگذارد و این مطالبه بسیاری از نیروهایی است که انتظار داشتند روحانی به برخی از موانع اشاره و حتی اگر نه افشاگری که فاش گویی کند...
برخي اصولگرايان ميخواهند انتخابات را به سمت دوقطبيشدن پيش ببرند تا نامزد اصولگرايان باقي بماند و روحاني. تصور ميكنند در چنين شرايطي روحاني را شكست خواهند داد. اتفاقي كه شواهد حاكي از نامحتملبودن آن است. از قضا تجربه نشان داده كه در فضاي دوقطبي، بخت با اصولگرايان يار نيست...
ناگفتههای فائزههاشمی پس از رحلت پدر
با کانتینر قاچاق میآید؛ ولی نه از کولهبری و تهلنجی و از این حرفها. من قبول دارم کالا با کانتینر قاچاق میشود، ١٠ منطقه آزاد است، نه بازارچه مرزی است، نه ملوانی است و نه کولهبری، میگویم پیدا کنید پرتقالفروش را! من نظرم این است که از دالانهای اصلی میآید...
آفتاب نیمهجان زمستانی از لابهلای پنجرههای قدی ورودی ساختمان وارد میشود و خود را روی مبلهای آبیرنگ پهن میکند. ترکیب رنگ آبی و دیوارهای چوبی قهوهای، منظره ساکت و دلنشینی را ایجاد کرده است. آمدن سیدمصطفی تاجزاده، آن سکوت عجیب لابی را در هم میشکند. روزههای مداوم، او را لاغر و تکیده کرده است. خودش با خنده توضیح میدهد که همسایههای خوبی دارد و لابی آن ساختمان حالا مثل دفتر کار او شده است. مصاحبه رو به اتمام است که سروکله یکی، دو تا از همان همسایهها پیدا میشود. تاجزاده به سمت آنها میشتابد و بعد از احوالپرسی از عکاس روزنامه میخواهد برای یادبود عکسی از آنها بگیرد! بعد هم به من اشاره میکند تا با هم عکسی بگیریم و با همان خنده ادامه میدهد، اگر نبودیم، آلبومی داشته باشم برای گذران اوقات فراغت! ...
زبان ما بسته است؛ مشکلات را نمی توانیم بگوییم دولت احمدی نژاد بهترین خدمت را به رژیم صهیونیستی کرد/ شبانه روز دنبال آن هستند که دولت را ناکارآمد جلوه دهند/ بدنه دولت بارئیس دولت همراه و هم سو و هم قدم نیست/ مدیران احمدی نژادی در دولت علیه دولت سنگ اندازی می کنند/ نمی توان منکر فضای نامطلوب دانشگاه ها شد/ مدیران احمدی نژادی در دولت روحانی درسراسر کشور جولان میدهند...
وقتی من نشریهای دارم و پولم از جایی میآید، دلنگرانی ندارم بخرند یا نخرند. دو، سه هزار تا چاپ میکنم و برای نهادهایی میفرستم و برگشت هم برگشت. مهم نیست. اطلاعات دستاول هم میگیرم، رانت اطلاعاتی بلای بزرگ برای کشور ما است. هنوز پرونده دست بازپرس است و قاضی و ...
متاسفانه اینگونه شده است که بعضی از بزرگان ما برای فرار از کمکاری خود دنبال مقصر میگردند و چه کسی بهتر از نماینده ارشد دولت در استان؟! شک نداشته باشید همین افراد در ردههای کلانتر، وزرا و رئیس جمهور را مقصر میدانند و این در حالیست که رئیس جمهور هرگز نگفته و نخواهد گفت که من اصلاحطلبم…همچنان این سوال فردا باقی میماند که: آقایان اصلاحطلب، عملکردشان در این فضای بهوجود آمده چه بوده است؟
میان دروغگویان و تهمت زنندگان با خبرنگاران و فعالین مدنی فرق بگذاریم که همه شهروندان حق دارند بپرسند کجاست و حق دارند بدانند در شورا و شهرداری چه می گذرد. اما کسی حق ندارد که تهمت بزند و دروغ بگوید. از حق خود هم بابت توهینی که به ما شد، نمی گذریم و تا روزی که بتوانم نسبت به این موضع می ایستم تا مشخص بشود چه کسانی پشت آن بودند...
حسين دهباشي با فائزه هاشمی براي مجموعه تاریخ شفاهی «خشتِ خام» گفتوگويي انجام داده و متن آن را در اختيار «شرق» قرار داده است. گزيدهاي از اين گفتوگو در ادامه ميآيد.
الان دو ماهه با ما قرار داد 15 روز به 15 روز می بندن. من از اول شهریور تا الان تمام قراردادهایم 15 روز به 15 روز بوده. زندگی ما را فلج کرده. لباس، کفش، گوش بند، ماسک و... به ما نداده اند. ما اگر اضافه کار بمانیم و گاهی بالاجبار باید بمانیم، به ما حتی اضافه کار هم پرداخت نمی کنند...
جنس سرشماری سال ۹۵ با سال های گذشته متفاوت است و اولین سرشماری اینترنتی تاریخ کشور به شمار می رود. اصلیترین فاکتور در توزیع اعتبارات را جمعیت است. ما به این اطلاعات نیاز داریم، برای آنکه بتوانیم از آن برای توسعه و عمران شهرها و روستاها استفاده کنیم و بتوانیم برنامه ریزی صحیحی داشته باشیم...
از ابتدای دهه 1370 ما فرایندی اجتماعی را آغاز کرده ایم که در آن دیگر نه تنها همه افراد در ایران پسا انقلابی متولد می شوند، بلکه جامعه ما در موقعیت پس از دوره نخست بحرانی انقلاب و جنگ که در همه انقلاب های بزرگ دیده می شود و خصوصیت آن فشار و انقباض اجتماعی است، پا به جهان گذاشته و زندگی می کنند. این نسل ها یعنی متولدین سال های 1370 و بعد، امروز اکثریت مطلق فعال و آینده جامعه ما را تشکیل می دهند چون تمام جوانان و نوجوانان بین 15 تا 25 سال را در بر می گیرند.
جنابخان گرایش چپ و راست ندارد
استان فارس به اندازه كافي روستا و سرزمين دارد؛ ما نياز به آب داريم و به همین دليل به دنبال اتصال به دریا و ساخت اسکله هستیم؛ اما قسمتی که استان ما را به خلیجفارس میرساند، منطقه حفاظتشده بینالمللی ناميبندان است. من با سركار خانم ابتكار، رئیس سازمان محیط زیست هم صحبت كردم که ایشان گفتند...
شرق- مرجان توحیدی: قدم به قدم بیمار است که یا روی صندلیها نشستهاند، یا کنار راهروها خوابیدهاند. عدهای هم در سایه درختان بیمارستان امام خمینی(ره) نقش بر زمین شدهاند. عموما چهرههایشان آفتابسوخته است. سر و وضعشان نشان میدهد که اغلب از قشر آسیبپذیر هستند. از راهروهای تودرتو عبور میکنم تا به ساختمان شماره سه در مرکز طبی کودکان میرسم. بعد از لختی تأمل به اتاق وارد میشوم. دکتر مصطفی معین در حال قدمزدن در طول و عرض اتاق بود. با خوشرویی پذیرای ما میشود و گفتوگو را آغاز میکنم. موضوع بحث، ارزیابی تحولات یکی، دو ماه گذشته در جریان اصلاحطلبی بود. دکتر بهوضوح از عهدشکنی پس از ائتلاف ناراحت و معتقد بود اگر ائتلاف را پذیرفتیم، دیگر رقابت پس از آن معنایی ندارد. در لابهلای صحبتهایمان به توسعهنیافتگی فرهنگ سیاسی کشور اشاره میکند. او همچنان معتقد است که ٨٠ درصد کار در کشور باید در حوزه اجتماعی صورت بگیرد و از طریق سازمانهای مردمنهاد. بعد به سازمانهایی که خود دراینباره ایجاد کرده نقبی میزند. همانطور که پشت میز نشسته و دستانش را تکان میدهد، تأکید دارد فقط ٢٠ درصد توسعه مربوط به سیاست است که فقط همین ٢٠ درصد را برای رسیدن به قدرت و بعد هم فراموشکردن وعدهها اختصاص دادهایم.
پردههای کرکرهای دفتر اینبار باز هستند و آفتاب داغ عصر تابستان از لابهلای آنها فضای اتاق را روشن کرده است. در اتاق چشمم به کتابی میافتد که روی میز مقابل محمدرضا تاجیک قرار دارد و برگهای را هم میان آن گذاشته است و به یاد ندارم که علامتگذاری بود یا اینکه مطالبی را هم در آن یادداشت کرده بود. عنوان کتاب «یک روز دیگر از زندگی» اثر «ریشارد کاپوشینسکی»، خبرنگار و عکاس و نویسنده لهستانی، است که به روایت مترجم کتاب، بهرنگ رجبی در لحظه وقوع ۲۷ انقلاب در قرن ۲۱ در کشورهای محل این رویدادها حضور داشته و از طرف خبرگزاری رسمی کشور لهستان گزارش تهیه کرده است. به گفته بهرنگ رجبی، «کتاب یک روز دیگر از زندگی» از لحظه پیروزی چپها در پرتغال و اعلام آزادی تمامی مستعمرات این کشور شروع میشود. در یک لحظه ناگهان کشور آنگولا که تا صدسال قبل هیچ فرد بومیای در مناسباتش حضور نداشته با خلأ قدرت مواجه میشود و ناگهان صدها گروه از میان مردم برآمده و مدعی قدرت و دولت و حکومت میشوند و البته فصل مشترک همه آنها کشتن اروپاییهاست. در تمام طول گفتوگو همانطور که پای خود را روی پایش انداخته بود، از شکایت تلویحیاش سخن میگفت که در جایجای این مصاحبه به آن پرداخته است. گفتوگو که تمام میشود، با لبخند کمرنگی که بر لبش نقش میبندد، رو به من میکند و میگوید که میدانم بعد از این مصاحبه، نقدهای مختلفی را، هم از جریان رقیب و هم از جریان اصلاحطلبی میشنوم، اما اشکالی ندارد! حرفها را باید گفت. موقع خداحافظی چشمم به تابلو خطی میخورد که بالای میز کارش به دیوار نصب کرده، بیتی از کلیم کاشانی البته با اندکی تغییر از اصل آن: چو محرم شدی، حافظ خویش باش/ که محرم به یک نقطه مجرم شود! با تاجیک درباره آنچه در جریان انتخابات هفتم اسفند گذشت و نیز وقایع بعد از آن گفتوگو کردیم که ماحصل آن در پی میآید.
نظافت کانال های اصلی تنها ماهی یک بار / مقصر معاونت عمرانی شهرداری است / مقصر مردم شهر و کسبه هستند / هر نوع کم کاری را قویاً رد می کنم / شرکت فاضلاب و اصناف مقصر اصلی هستند / اصلا انگار شهری وجود ندارد...
علی اسماعیلی: شاید روز اول ورود رسمیتان به دنیای سیاست شما را با شکل متفاوت دنیای سیاست با دنیای بیرون آشنا کرد. دنیای که عده ای تا حالا خدا را نه به شکل خدای رنگین کمان دیده اند و نه به شکل خدای گل و پروانه اما خدای ما موکلینت دقیقا همین خدای است که در روز...
«چه باید کرد؟» این پرسش همیشگی یک نیروی سیاسی است اما بیشک برای سیاستورزان داخل و خارج از ساختار و نهادهای رسمی قدرت، پژواک و البته پاسخی متفاوت دارد. اصلاحطلبان در سال ٩٤ از منظر یک نیروی سیاسی خارج از نهادهای رسمی قدرت در برابر این پرسش قرار داشتند و اکنون و در پی رخداد شگفتآور هفتم اسفند- پس از قریب به یکدهه - از منظر دیگری در برابر آن قرار گرفتهاند. با عباس عبدی در اینباره به گفتوگو نشستیم.
در یکی از خیابانهای خوب تهران توقف کردم. وارد آپارتمانی شدم که چیدمان بخش اعظم آن کتاب و تابلوهای نقاشی بود. تا چشم کار میکرد، کتاب دیده میشد. یک تابلوی بزرگ نقاشی هم از یک خانواده بالای شومینه نصب شده بود و میز کاری که کنار یک پنجره دلباز قرار داشت. گفتوگو را با مراد ثقفی، مدیرمسئول نشریه «گفتوگو» آغاز کردیم؛ نشریهای که به تبع تفکرات مدیرمسئول خود، تهمایههای چپی دارد و به مباحث روشنفکری دراینباره میپردازد. اما بحث ما درباره تبیین هویت اصلاحطلبی بود. در میانههای مصاحبه، بحثمان تقریبا به چالش کشیده شد، از آنجا که او معتقد بود اصلاحطلبان هنوز مبانی تفکری چپ را یدک میکشند. این چالش بر سر تحقق مبانی سوسیالیسم یا تفکرات راست در ایران ادامه یافت. اگرچه همه این مباحث را به اجبار نیمهکاره رها کردم؛ چون زمان لازم برای هرکدام از مباحث در آن مجال فراهم نبود. جانمایه سخنان او تعریف عدالت بود، بهمثابه یکی از راهکارهای تدقیق هویت اصلاحطلبی. بااینحال صحبت از کلیگویی و نقد آنچه حاکم است؛ فراتر نرفت. مصاحبه که تمام شد من را دعوت کرد تا به «پیج» خرید از دستفروشان در اینستاگرام بپیوندم. یاد چپهایی افتادم که از طبقه بورژوازی برخاستند: مانند سلف صالحشان انگلس؛ آنها که داعیه طرفداری از پرولتاریا را داشتند.
ماحصل این گفتوگو را در پی میخوانید.
مجمع جهانی اقتصاد در ایستگاه چهلوششم؛ جایی که لابیهای سیاسی و اقتصادی در بالاترین سطح ممکن اما با تشریفاتی بهمراتب کمتر از دیدارهای دو یا چندجانبه دیپلماتیک، صورت میگیرد و در پارهای موارد، اقتصاد و سیاست در سال جاری میلادی را تحتالشعاع رایزنیها قرار میدهد. «داوس» در هفته گذشته، باز هم توجه محافل جهانی را به خود جلب کرد و مانند همیشه خبرساز بود. خبرهایی که برای ایرانیان، از جدال لفظی میان «ترکی فیصل» شاهزاده سعودی و محمدجواد ظریف بر سر مسئله سوریه تا درخواست جان کری، وزیر خارجه ایالات متحده، از همتای ایرانی خود برای پیگیری وضعیت سه آمریکایی ربودهشده در عراق را شامل میشد. اما این ظاهر رسمی داوس است و در باطن، هزاران مراوده دیگر در جریان است. برای بیان شنیدنیهای این اجلاس و آنچه در جهان پرشتاب تحولات حوزه فناوری در جریان است، محمود سریعالقلم بهترین گزینه است. استادتمام دانشگاه شهیدبهشتی، ازجمله استادان ایرانی است که موردتوجه محافل علمی و پژوهشکدههای بینالمللی قرار دارد. یافتههای او از هفدهمین حضورش در داوس سوئیس، بخش اصلی گفتوگوی «شرق» با فارغالتحصیل دکترای روابط بینالملل دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و فوق دکترای همین رشته از دانشگاه اوهایو است. سریعالقلم بلافاصله پس از بازگشت از داوس، روز پنجشنبه میهمان «شرق» بود و بخشی از گفتوگوی سهساعته ما نیز به مذاکرات هستهای و ایران پسابرجام رسید که در ادامه میآید.
شرق - گروه اندیشه: «تفکر رهاییبخش با و بدون مارکس» عنوان مجموعه درسگفتارهایی است از مراد فرهادپور که پاییز ٩٣ در مؤسسه پرسش ایراد شد. در این درسگفتارها مفهوم رهایی در تاریخ معاصر جهان عمدتا از نیمه قرن نوزدهم تاکنون بررسی میشود. کجا و چگونه رهایی با پروژه فکری مارکس با همه فراز و فرود و تحولاتش ارتباط مییابد. فرهادپور در این سلسله بحثها به پروژههای جدیدی میپردازد که در بطن تفکر رهاییبخش وجود دارد و همچنین مسئله رابطه سیاست رهاییبخش با امر اجتماعی یا جامعه. تکیه اصلی بر آرای دو چهره است: اتیین بالیبار و ارنستو لاکلائو. دو چهرهای که به یک معنا همین دوگانگی «با» و «بدون» مارکس را در دل خود نهفته دارند. قرائت مارکس با تکیه بر تفسیر ماسیمیلیانو تومبا، فیلسوف ایتالیایی معاصر، دنبال میشود. آنچه در ادامه میآید متن تدوینشده جلسه مقدماتی این مجموعه درسگفتارهاست که در آن فرهادپور به کلیاتی از بحث اشاره و چارچوب تاریخی رهایی را مطرح میکند. بنابراین، بحث حاضر را باید خلاصهای از ایدههایی دانست که طی چندین و چند جلسه بسط یافتهاند، گرچه بهتنهایی قابلیت خواندهشدن دارند. تلاش میشود در فرصتهای آینده بخشهای دیگری از این بحث بهصورت مستقل از یکدیگر ولی در ارتباط مضمونی با هم آماده طبع شوند.
با توجه به فراگیر بودنمان و توانمند بودنمان و فعالیت های گسترده ای که در سطح کشور و استان ها و شهرها داریم فکر می کنم بتوانیم کسانی را که حامی دولت هستند و از مردم هستند و به نظر مردم احترام می گذارند کمک کنیم تا وارد مجلس شوند تا در جهت تحقق برنامه های...
کافی است پیامی در تلگرام دستبهدست شود تا خیلی سریع تبدیل شود به خبر. گاهیاوقات حجم تأثیرگذاری برخی پیامها تا حدی است که حتی رسانههای حرفهای نیز تحتتأثیر آن قرار میگیرند. نمونه چنین موردی ماجرای کشیدن بخیه چانه پسربچه اصفهانی بود. داستان از یک پیام تلگرامی آغاز و آنقدر دامنهدار شد که رسانهها هم بیآنکه به اندازه کافی در مورد واقعیت ماجرا تحقیق کنند اقدام به انتشار آن کردند و البته بعد معلوم شد ماجرا به شیوهای که روایت شده، نبوده است. با «محمدمهدی فرقانی»، رئیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، در مورد ابزارهای ارتباطی نوین و تأثیر آن بر فعالیت حرفهای روزنامهنگاران گفتوگو کردهایم:
روزهای ثبتنام انتخابات مجلس دهم فرا رسید و احتمالا در این چند روز، شاهد تحرک نسبی در فضای سیاسی کشور خواهیم بود. با اینکه برخلاف ادوار گذشته و در فاصله حدود دو ماه تا روز انتخابات مجلس و خبرگان رهبری، فضا هنوز انتخاباتی نشده، اما بههرحال، دیر یا زود جریانهای سیاسی و داوطلبانی که امکان حضور در مرحله نهایی را مییابند باید برای گفتوگو با مردم درباره انتخابات پیشِرو آماده شوند. احمد شیرزاد، از فعالان سیاسی اصلاحطلب که سابقه نمایندگی مجلس ششم و عضویت در شورای مرکزی حزب مشارکت را در کارنامه دارد، در گفتوگو با «شرق» درباره راههای رساندن پیام اصلاحطلبان و نامزدهای آنان به مردم نکاتی را بیان کرد که در ادامه میآید.
آخرین اخبار
- جايگاه معلم در جامعه خدشهدار شده است
- سپاس از کساني که آموختند و آموختن را ياد دادند
- خليج فارس و الگوي حکمراني خوب
- ماندگاري نام خليج فارس، در گرو نگاه توسعه محور به آن مي باشد
- بايد براي تراژدي ورزش بوشهر، سالها گريست
- چرا نفت و گاز، از فعاليتهاي ورزشي استان بوشهر حمايت نميکنند؟
- چهار نکته براي رابطه پايدار والدين با فرزندان نوجوان
- نگاهي به تبعيضهاي درماني در کشور / به بهانه کلنگ زني بيمارستان نفت در شيراز
- استقبال از عيد نوروز باستاني در بوشهر
- دنياي معترضان
- چاپ شعري از استاد باباچاهي در امريکا
- آقاي استاندار در مقابل لغو مجوز فستيوال کوچه بوشهر، پاسخگو باشيد
- گردشگران دره ساساني «تنگ جيز» دشت خشت کازرون
- خاطرات خدمت سربازي در سپاه دانش
- مرثيه اي براي موسيقي
پربیننده ترین
- موضوع انشا: جوانی
- هر ایرانی باید خارگ را ببیند
- آن معلم آمد
- خليج فارس؛ نام هزارهاي و کهنسال
- ناگفته های محسن شریفیان : رسانه های معاند دروغ می گویند
- حکایت سنج و دمامزني در بوشهر
- نيهمبون؛ سازي که هيچوقت در هيچ جنگي نواخته نشد
- تصاویری از تفریح شبانه بوشهری ها
- تصاویر مراسم شروه خوانی در عمارت حاج رئیس بوشهر
- گزارش تصویری افتتاح دانشکده هنر و معماری بوشهر با حضور وزیر راه و شهرسازی
- باران نشاط با موسيقي بوشهري شريفيان در تهران + تصاویر
- خاطره اي از شب هاي کانون نويسندگان
- ايام کارمندي سازمان برنامه و بودجه بوشهر
- تصاویر کنونی دانش آموختگان دبیرستان سعادت بوشهر در سال (1349 - 1346)
- كتابي ماندگار و ارجمند