سید قاسم یاحسینی: نخست علی باباچاهی یک شهروند بوشهری است. این تولد در استان بوشهر فقط یک اتفاق فیزیولوژیکی و جغرافیایی صِرف نبوده است. بوشهر، فضای جغرافیایی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بوشهر، عمیقاً در ساختار افکار، ایماژ ذهنی، ساختار شعری و کنش فرهنگی و روشنفکری باباچاهی تأثیر همه جانبه ای داشته و گذاشته است...

هادی اخلاقی: و از میان این همه، اینان که رفتند هر یک، یک تن بودند در هزاران دل. اینان که اکنون جاری سیلابی سهمگین گشته اند مردانی بودند که می ساختند. ساخته بودند بسیار؛ انسان ها را و زمین را. و می گفتند و می آموختند و هریک خودش را در ساختن هزاران تن هزاران بخش کرده بود و صدای زندگی را بسیار کشیده و آموخته بودند...

عبدالحمید دشتی‌فرد : محرم آمد و دهه اولش هم گذشت. این جانب که افتخارم مداحی اهل بیت مخصوصا امام حسین (ع) است باید به وظیفه ام عامل باشم. من وظیفه‌ام را در این ماه عزاداری همراه با حفظ سلامتی و شان مردم دیدم. در این ماه و شرایط فعلی با همه‌ی اندوهی که از کمرنگ‌تر شدن عزاداری‌های پرجمعیت داشتم، روش و نظرم این بود که بر خلاف میل خودم و دیگر عزاداران، عمل کنم... 

ناصر باستی: کرونا آمد و هر روز دریچه تازه ای از انسانیت را بست؛ همگان نیک می‌دانیم پاندومی کرونا هم اکنون چه شرایط تلخ و مصیبت باری رابر دوش مردم گذاشته و روزها و لحظه هایمان چه ناباورانه در انتظاری سخت و سنگین برا از دست دادن عزیزان سپری می‌شود، در این مقوله قصد بر نقد مدیریت ناکارآمد نظام تصمیم سازی در حوزه سلامت و شیوه تصمیم گیری در مدیریت کلان کشور...

دکتر  عبدالرحیم مهرور : در اين روزها همه جا بوى مرگ مى دهد  گويا مرگ چقدر آسان شده زيرا در طى سه روز متوالى سه دوست با وفا و با مرام را از دست داديم. اولين آن دكتر مرتضى نفيسى همكار قديمى و فرهنگيمان كه الحق والانصاف مرام بسيار نفيسى داشت سالها همپاى  همديگر در درمانگاه فرهنگيان بوشهر با طبابت در خدمت فرهنگيان عزيز بوديم. انسان والا مقامى كه آزارش به كسى نرسيده بود، با تبسم ها و لبخندهاى بيكرانش همه را شيفته مرامش مي نمود...

بهزاد هراتی: بی گمان یکی از اساسی ترین و در عین حال ساده ترین پل ارتباطی انسان ها با یکدیگر را واژگانی با بار معنایی ویژه ی خود شکل می دهند که از همبستگی و پیوند واژگان در کنار یکدیگر؛ جملاتی متولد می شوند که می توانند در برش های مختلف زمان بر بخش های گوناگون زندگی انسان ها فرمانروایی بی چون و چرا باشند.

دکتر عبدالصالح خزائی : خودکشی اقدامی است که طی فرایند آن فرد به صورت آگاهانه و خود‌خواسته به زندگی خود پایان می‌دهد و امروزه از بزرگترین آسیب‌های اجتماعی و یکی از سه علت اصلی مرگ و میر در افراد 15 الی 24 ساله است. در کنار عوامل فردی مانند اختلالات روانی که شایعترین آن‌ها افسرگی است...

دلایل و عوامل زیادی وجود دارد که در ایران چنین کارها و پژوهش‌­هایی کم‌رونق، بلکه بی­‌رونق باشد. اول از همه، چنین پژوهش‌هایی چندرشته‌­ای، میان رشته‌­ای و بین‌رشته­‌ای است و نیاز به‌­دانش، برنامه‌ریزی، تخصص و آگاهی­‌های زیاد و متعددی دارد. در ایران تحقیقات چندرشته‌­ای و میان‌رشته‌ای رونق چندانی ندارد...

جمیل رزمی : فرشید جان‌احمدیان از نیمة دوم دهة هفتاد با چاپ مقالات و نقدهای ادبی، همکاری‌اش را با مطبوعات محلی بوشهر شروع کرد و در ادامه نقدهایش را در مطبوعات سراسری به چاپ رساند. وی در آشنایی با چهره‌های سرشناس ادبی و علمی شهر دامنه این داد و ستدها را توسعه داد...

فرشید جان احمدیان: داستان‌نویسی بوشهر هم متاثر از فضای فرهنگی کشور فراز و فرودهای خاص خودش را دارد و اگر بگوئیم حال‌ و روز خوشی ندارد بی‌راه نگفته‌ایم. مهم‌ترین دغدغه امروز نویسنده‌ها یافتن ناشریست که ریسک سرمایه‌گذاری را بپذیرد که این مهم برای نویسنده‌هایی که نام‌ و آوازه‌ایی ندارند...

سعید درگی: با باز شدن درب کلاس یکباره سکوت شد، آقای ناظم بود و شخصی ناشناس، ناظم که آشنا بود پس همه سرها به ‌سوی ناشناس چرخید و بر چهره‌اش خیره ماند. ایشان آقای آتشی هستند دبیر زبان شما!  ناظم این را گفت وکلاس را ترک کرد. بعدها فهمیدم که خودش هم نمی‌دانست چه کس را معرفی نموده است!..

بهزاد هراتی: سرنوشت واژگان با اتحاد و پیوستگی ویژه ای توسط نویسندگان و اهل قلم رقم می خورد تا بهترین دارایی و ارزشمندترین میراث ماندگار در قالب یادداشت، مقاله، شعر، کتاب و دیگر نوشته ها برای مخاطبان شکل گرفته و پایه ریزی شوند و  با چینش و صف آرایی و نقش پذیری بالایی...

علی اسماعیلی: بازی بین تیم های بلژیک و ایتالیا را از شبکه یک افغانستان تماشا کردم ... . اما آن چه می خواهم به آن بپردازم به هیچ کدام از صحنه های زیبا و حساس بازی مربوط نمی شود ! اصلا غوغا و هیجان آن بازی کنار! در اواسط نیمه دوم بازی کارگردان تلویزیونی چهره تماشاگر بلژیکی را به تصویر کشید...

محمد محبوبی : به دنبال موج تعرض ها و خواستگاههای تصرف بخشی از منطقه تاریخی شغاب، گورستانی از قوم ایلامیان، که مربوط است به انتهای دوره اشکانیان و دوران ساسانیان، به منظور  احداث خانه امید بازنشستگان در مکان مزبور، پس ازبحث و گفتگوها و تنش های به کثرت متواتر از جمله: درج مقالاتی چند از نگارنده در هفته نامه وزین نسیم جنوب با  عناوین: "پارک شغاب یا خانه امید به شماره 954 سی و یکم فروردین 1400 " و  "خانه امید مأمن بازنشستگان...

دکتر عبدالصالح خزائی : بنیادی ترین نهاد جامعه، خانواده است که می تواند در مقابل بسیاری از آسیبهای اجتماعی و فردی مقاومت نشان دهد و در کاهش آسیب ها و انحرافات نقش بسزایی ایفا کند. ره آورد یک خانواده سالم امنیت، آرامش و لذت از زندگی برای اعضای آن می باشد. عدم دسترسی و محروم شدن از حمایت های مناسب خانوادگی افراد را دچار مشکلاتی نظیر احساس عدم امنیت روانی و کاهش اعتماد به نفس...

رسالت سینما یا حداقل سینمایی که من و تیم تولید این فیلم بر خود متصور بودیم مساله انسان است و حالا این انسان یا انسان ها، افرادی هستند که در شعاع زندگی من بوده اند و با آن ها مواجه بوده و هستم و اشتراکات بسیاری نیز با آنها دارم. که ترجمه آن می شود جنوب و مختصرترآن بوشهر. اما این فیلم از یک نقد اجتماعی حرف می زند..

دکتر سیروس عباسی: اگر کسی گفت که من برای صلح این کار را کردم شما از سوی مردم جهان مأمور و وکیل هستی تا بپرسی ! کدام صلح ؟! کجا؟! چگونه ؟!...

یونس قیصی زاده: ما در حسرت یک زندگی معمولی روزگار میگذرانیم، زندگی که عادی باشد، بدون استرس و دل نگرانی از دست دادن ارزش پول ملی و دود شدن پس اندازمان، زندگی که بورس آن عادی باشد و یک شبه مردم را به خاک سیاه ننشاند، زندگی که تورم در آن چنان نقشی نداشته باشد که هرچه می دویم به چیزی هم نمی رسیم، زندگی که در آن شغل و درآمد کافی برای جوانان وجود داشته باشد تا با شوق و لذت به آینده خود و ازدواج و تشکیل خانواده فکر کنند..

خلیل موحد: بهلولی مانند همه ی کنشگران اجتماعی دلبسته ی آزادی، دادگری و حقوق بشر، مرزهای خودمحوری را در هم نوردیده و  در کادر داشنه های روانی، ذهنی، عاطفی و  پیکری خود دغدغه ی میهنی و مردمی داشت و برای نمایش آرمان های بلند پایه ی خود در میدان پرسنگلاخ کنشگری مدنی و اجتماعی کوششی سترگ به خرج داد. بهلولی نویسنده و کارشناسی  ژرف اندیش در حوزه ی آموزش و  پرورش بود و دیدگاه های پر مایه ی او در بسیاری از رسانه های نوشتاری...

غلامحسین دریانورد: صبح روز عملیات کربلای چهار بود؛ با دوربینم منتظر بودم که با قایقی به آن طرف اروند بروم؛ جایی که یکی دو گردان از ناوتیپ، در حال کارزار با دشمن بعثی بودند. گاهی خمپاره‌ای و گاهی ویراژ هواپیمایی نیز چاشنی این انتظار می‌شد. هنوز دقایقی نگذشته بود که دوستانی آمدند. هر کدام مسئولیتی در ناوتیپ داشتند ظهراب هم در میان‌شان بود و مثل همیشه با قامتی که افراشته بود