بوشهر شهري از تضادها است. از يک سو تمام‌ مشکلات چنگ و دندان مي‌شکنند و از سوي ديگر درياي پهناور و زيبا خودنمايي مي‌کند. در کنار دريا بودنِ بوشهر با اشتياق، دلتنگي، تجارت، مردم، طنز، غم، داستان، بيوگرافي، پيوند خورده است.بوشهري‌ها پتانسيل و توانايي در خيلي از زمينه‌ها را دارند که مي‌شود بر اساس نيازها و داده‌هاي شهر با همکاري و دعوت همگاني، نظرخواهي جمعي مشکلات را موشکافي و با توانمندي راه حلي‌هايي پيدا کرد....

مردم مقصرند. البته مردمي که آش ديگ سياسي به هم مي زنند چون مردم عادي زبان بسته ها خسته و کوفته زير بار گراني و کرونا دست و پا مي زنند و نمي شود گفت مقصرند. آش سياسي بهم زنان بوشهري بد جور مقصرند، چون قدر رأي مردم نجيب بوشهر را نمي دانند و الکي آن را به هدر مي دهند. چند تا نماينده بوشهري در پارلمان اين کشور براي بوشهر سنگ به سينه زده و فرياد کرده؟ يا اگر فرياد زده اند پس چرا هنوز آب از آب تکان نخورده و استان انرژي جهان بچه هايش در سطل زباله دنبال خورد و خوراک مي گردند؟!...

احساس مي‌کنم که در خيلي از بوشهري‌ها روحيه خودکم بيني وجود دارد. خودکم بيني البته که با تواضع و يا عدم اعتماد به نفس تفاوت دارد. از اعتماد به نفس بوشهري‌ها همين بس که‌مي بينيم که بوشهري‌ها نخبگاني در بالاترين سطوح ورزشي، علمي، هنري و فرهنگي کشور و حتي جهان دارند. با اين حال، در فرهنگ عمومي بوشهري‌ها، وقتي که نوبت ابراز خود به غير از خود و يا حتي همشهري خود مي‌رسد، شايد از فرط تواضع و يا ترس تکبر، منِ قوي و واقعي بوشهري ابراز نمي‌شود....

دکتر پرستا حيدري: يکي از اساتيدم در دانشگاه هميشه مي گفت از عادت کردن بترسيد. چون عادت تا زماني که ترک شود موجب صد نوع «مرض» غيرکشنده ولي شکنجه دهنده مي شود. براي همين حتي سعي کنيد مسير رسيدن به خانه يا پياده‌روي بعدازظهرتان را هم گاهي عوض کنيد. ولي اعتياد نه! به يک موتور محرکه‌ تشکيل شده از اراده‌ و انگيزه پشت ماشينِ عادت مي ماند که مي برد ما را هرجا که خاطرخواه اوست....

حسين شادکامي: تاريخچه بوشهر يا ابوشهر و ريشهر که نامي همچون ليان و بوخت اردشير از دوره اعيلاميان، مادها و هخامنشيان که در امتداد جلگه‌ کوه‌هاي زاگرس  به سواحل خليج فارس گسترده شده خوانده مي‌شود. مردمان اين خطه سخت کوش و دورانديش که مي‌توان گفت  ازاولين مردماني بودند که توانستند ياد بگيرند بر پهناي آبها  شکاف ايجاد کنند و تا دور دست‌ها (مليوار، زنگبار، عدن،  درياي احمر، شبه جزي...

دکتر جمال‌الدين عارف‌زاده: يکي از مهم ترين ويژگي‌هاي مردم بوشهر که بوشهر را از تمام نقاط ايران متمايز مي کند، استقبال و‌ پذيرش رويکردهاي نوين علمي و فرهنگي و اجتماعي و سياسي در طول تاريخ است. مستند اين موضوع مدرسه تاريخي سعادت در سال 1277 تاسيس شده است. در آن روزگار راه‌اندازي اينگونه مدارس در  کشور...

غلامرضا ايزدپناهي: چند سال پيش از اين، در جايي يادداشتي به اين مضمون نوشته بودم که بوشهر به سبب سابقه تاريخي، موقعيت بندري، ارتباطات داخلي و خارجي و زندگي طولاني مدت و مسالمت آميز با افراد، اقوام، اديان و فرهنگ هاي گوناگون و... در کنار هم، يک ويژگي تقريباً منحصر به فرد داشت، چنانکه مي شد آن را «شهر مدارا» ناميد. اگرچه آن بوشهر جمعيت چنداني نداشت، ولي همين «منشِ مُداراگر» بود که مهاجران را جذب مي کرد و طبعاً تازه واردان نيز پذيرا و مروّج آن مي شدند. آن بوشهريان به سبب جمعيت کم و روابط سالم، همديگر را خوب مي شناختند و...

 اميد زاهد: بندر بوشهر در يک قرن بيشتر به واقع دروازه ورود فرهنگ هاي جديد به ايران بوده است اين جمله را «مستر چيک» سياستمدار و کنسول انگليس در بوشهر در يادداشت هايش در بيش از صد سال پيش به آن اشاره کرده و حتي شيخ «محمد حسين سعادت» از بانيان مدرسه سعادت مظفري در کتاب تاريخ خود، بندر بوشهر را دروازه اقتصادي ايران عصر قاجار برشمرده است. اين که بوشهر دروازه و يا به عبارتي باب الابواب خليج فارس بوده مورد نظر و تاکيد مورخان ديگر هم هست. به بايد دانست که اين لقب به بوشهر دوره قاجار در همان زمان...

اسماعيل بهبهاني: در دوران دبيرستان دوست و همکلاسي داشتيم که اهل يکي از روستاهاي ساحلي اطراف بود و براي ادامه تحصيل به همراه خانواده به بوشهر آمده بود. پدرش در همان منطقه لنج تجاري داشت و خانواده‌اش از نظر مالي شرايط خوبي داشتند, اين دوست ما پسري بسيار محجوب و خوش اخلاق و البته بسيار کم رو وخجالتي بود به نحوي که بعضي ار دوستان و همکلاسي‌ها از اين ويژگي او سوءاستفاده کرده و کارهاي شخصي خودشان را هم به او مي‌سپردند...

دکتر حسين آرامي: براي اين که قدر بوشهري بودن را بيشتر بداني و مزه‌اش را بيشتر بچشي بايد از بوشهر بيرون بروي، برج مقام را پشت سر بگذاري، بروي به شهرهاي ديگر، به استان‌هاي ديگر، خودت را در روابط با انواع آدمها محک بزني، خودت را در آيينه نگاه ديگران ببيني، در نگاه کويري‌ها، در نگاه کوهستاني‌ها، در نگاه جنگلي‌ها....

حسين نوري فيروزي: بوشهر را دوست دارم؛ چون  زندگيم را از زمين هاي داغ و تف ديده باغ زهرا ؛ آغاز نمودم؛ چون خاطرات کودکيم را  زير نخلستانهاي همين محله جا گذاشته ام. بوشهر را دوست دارم؛ چون از دريايش نشاني هايي دارم که براي  غوص در پهنه آن و قدم زدن روي ماسه هاي ساحلش، را هم را گم نمي کنم. بوشهر دياري است پر از ديدني هاي خاطره انگيز که براي هر کسي سهمي ازآن ديده شده است. بوشهر خاک دامن گيري دارد. که چون به خاکش پا  نهي عاشقش مي شوي ؛ يا ماندگار خواهي شد و يا براي چندمين بار ديگر به سرزمينش مسافرت خواهي نمود....

عالي بازدار: بنياد مدرسه سعادت در سال 1317قمري و 1278 شمسي صورت پذيرفته و با استقبال عموم مواجه شد. گفته شده در سال 1318 قمري و (1279) شمسي  آمار دانش آموزان به 63 نفر رسيد. مردم نياز به مدرسه را در کنار ساير تحولات دنبال مي‌کردند  وحاکم وقت بوشهر - احمدخان دريابيگي-   اقدام به تاسيس مدرسه مي‌کند.اين مدرسه در طول حيات خود دانش آموختگان برجسته‌اي را به فرهنگ ايران زمين تقديم کرد تا علم و ادب هر دو رو به زيادت رود. مدرسه نقش بسزايي...

دکتر عباس علوي‌نژاد: بوشهر داراي تاريخ و تمدني کهن مي‌باشد و در زمان عيلامي ها، شهري بزرگ  به نام «ليان» و به عنوان بندري اقتصادي مورد توجه بود. اين بندر علاوه بر اهميت اقتصادي، به لحاظ سياسي، مذهبي و فرهنگي نيز از اهميت ويژه‌اي برخوردار بوده است. بوشهر در عصر قاجار شهري توسعه‌يافته بود و از جامعه‌ تجار...

بوشهر شهري است با حدود هفت هزار سال تاريخ درخشان! اين گذاره اي است که بارها توسط نويسندگان، مورخان و صدا و سيماي بوشهر تکرار شده و هنوز نيز مي شود. در دهه هاي هفتاد قرن گذشته شمسي تا امروز، مورخان و محققان بوشهري در کتابها و مقالات متعدد و انبوه خود، کوشش کرده اند تا موقعيت بندر تاريخي بوشهر در عصر قاجار را برجسته و حتي بزرگ نمايي کنند. خودنِ من (ياحسيني) يکي از مهتمان شماره اول آن!...

 مردم گناهي ندارند؛ اين هم نشانه خوبي و بزرگ منشي بوشهريها است. بوشهريها در گذشته باندبازي نداشتند، هرچند نشانه هايي از آن کم کم شاهد هستيم! بدون باند و عضويت در مافياي قدرت نمي توان رشد کرد و يک بوشهري هرگز سرسپرده نيست! شايد اگر دنبال گناه بوشهري مي گرديد همين نداشتن سرسپردگي و آزادمنشي بوشهري است! بوشهري هرگز زير بار زور نمي رود و حرفش را رک و روشن مي گويد. هرگز براي رسيدن به جايگاهي چاپلوسي نمي کند. مال و دارايي و دنياپرستي و ... هرگز يک بوشهري را  اسير خود نمي سازد....

این مَشکی که نفس برآمده از شُش‌ها در آن دمیده می‌شود و نوایش بر جان می‌نشیند امروزه دیگر یک ساز نیست؛ بلکه یک نمادست که بیانگر بخشی از فرهنگ و تاریخ و آداب رسوم ما‌ است، از آیین‌های سُرور تا نغمه‌ی جانسوز حاجیونی و هدف اصلی هم نمود و ترویج آن است که با آن میسر می‌شود....

این روزها در مارکت موسیقی و شرایط فعلی موسیقی برای گروه‌های جوان مثل گروه ما همه چیز هموار نیست و مطمئنا چالش های زیادی خواهیم داشت اما لیو به دنبال موسیقی به سبک و سیاق خودش است که شباهت به هیچ گروه دیگری ندارد. ما می‌خواهیم مخاطبانی پیدا کنیم که مثل خودمان شیفته جنوب و آفتاب و دریا باشند. ..

احمد خالق پناه: برای شناخت بیشتر از کلاس و کیفیت فوتبال طارمی بایستی بر روی صندلی ورزشگاه بنشینی و یک چشمت به توپ باشد و چشم دیگرت به مهدی. زیرا ابعاد محدود جعبه جادویی قادر نیست تمامی  تاخت و تازهای این شهسوار شیرین کار بوشهری را به نمایش بگذارد. لحظاتی که صاحب توپ نیست. لحظاتی که توپ در اختیار تیم حریف است. مجموعه حرکاتش چه با توپ و چه بدون توپ از مهدی بازیکنی ساخته با استانداردهای تعریف شده ی بین المللی. 

رضا سیاوشی: بدون تردید مهدی طارمی نقش بسزایی در موفقیت های تیم ملی در چند سال اخیر داشته و بارها شایستگی خود نیز به نمایش گذاشته که همه نشان از توانایی، پشتکار و صرف فعل خواستن بوده و واقعا لیاقت این جایگاه و بدون اغراق بالاتر از آن هم خواهد داشت.هرچند طارمی هیچ وقت انتخاب و اعتمادی که علی دایی به او کرد را فراموش نمی کند، اما پیشرفتی که با سرعت در فوتبال...

محمدرضا علوی: مهدی طارمی نشان داده علاوه بر اخلاق ناب خانوادگی بمانند پدر بزرگوارش علیشاه طارمی، هم در بحث اخلاق سلامت یک فوتبالیست را رعایت کرده و هم از نظر فنی خودش را به بازیکنان اروپایی نزدیک کرده و سواد فوتبال اروپایی را دارا شده است. امید این که یک بار دیگر ‌از وجودش در جام جهانی برای ایران و خصوصا پیشرفت خودش استفاده لازم بشود...

 حسين شاکري: بدون ترديد بايد گفت که "مهدي طارمي" مهاجم ارزنده تيم ملي فوتبال ايران ثمره يک قرن از پديدهاي غريب به نام فوتبال بوده که نه در يک رشته ورزشي که در رگ و پي فرهنگ مردم  بندر نازنين بوشهر شده است. طارمي اين سوپرمن به پرواز درآمده فوتبال ايراني نه با يک هايجکت و پروازي آني که پله به پله سوار بر دوش يک به يک اهالي فوتبال اين شهر به بام  ايران رسيده است..

نماینده شهرستان دشتستان در تذکری به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر لزوم تعیین تکلیف و ایجاد امنیت شغلی برای نیروهای قرارداد ۸۹ روزه در وزارت بهداشت تاکید کرد.

به گزارش خبرگزاری فارس از بوشهر، چندی پیش نیز انتشار نامه‌ای از معاون توسعه مدیریت و منبع دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در فضای مجازی  نشان داد امنیت شغلی ۵۰ درصد به تعداد ۱۵۰ نفر از نیروهای طرح به خطر افتاده است.

این تصمیم در حالی‌ گرفته‌ شده است که نیروهای طرح به فراخور زمان به‌کارگیری، حدود دو سال در سخت‌ترین شرایط کرونایی کنار مردم و بیماران بوده‌اند.

حال خبر می‌رسد نماینده شهرستان دشتستان چهارشنبه هفته گذشته به همراه ۴۸ نفر از نمایندگان مجلس در تذکری به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر لزوم تعیین تکلیف و ایجاد امنیت شغلی برای نیروهای قرارداد ۸۹ روزه در وزارت بهداشت تاکید کرده‌اند.

رضایی به همراه ۴۸ نفر از نمایندگان مجلس در تذکر کتبی به بهرام عین‌الهی تاکید کردند: اخیراً در بخش‌هایی از زیرمجموعه‌های وزارت بهداشت، نیروهای قرارداد ۸۹ روزه را اخراج کرده‌اند و این در حالی است که رهبر معظم انقلاب در آذرماه گذشته بر لزوم امنیت شغلی پرستاران تاکید کرده و از قراردادهای کوتاه مدت انتقاد کردند؛ قرارداد ۸۹ روزه آن هم در مراکز دولتی نوعی استثمار نیروهای خدومی است که در ایام بحران کرونا فداکاری و ایثار کردند. لازم است که در اسرع وقت نسبت به اصلاح این رویه اقدام شود تا امنیت شغلی لازم برای کادر درمان فراهم شود.

به عنوان یک جوان ایرانی آرزو دارم که شایسته سالاری در کشور نهادینه شود و شرایط برای ورود جوانان شایسته به عرصه‌های مختلف کشور فراهم شود و هر جوان صاحب ایده حمایت شود تا بتواند کسب و کار خودش را راه اندازی کند و کارآفرین باشد. امید دارم تا بیش از این به اندیشه‌های جوانان خوشفکر و امتحان پس داده‌ای که توانایی خود را نشان داده‌اند اعتماد شود تا بتوانند آینده ایران عزیزمان را پربارتر سازند..

 از ما جوانان قدیم به جوانان امروز و فردا: مطالعه کنید. اگر می خواهید دچار هیچ نوع استبداد، استعمار و استحماری نشوید، بخوانید، بخوانید و بخوانید. امیدوار باشید. امید را در جانتان زنده نگهدارید، امید موتور محرکه روح آدمی است.آرمان‌های بلند داشته باشید. زندگی بدون آرمان لطفی ندارد، لذتی ندارد. ...

یونس قیصی زاده: اين كشور يک زندگی به جوانان بدهكار است؛ يک زندگی عادی كه در آن جوانان می‌توانستند شاد باشند، می‌توانستند بی‌دغدغه به دانشگاه بروند، می‌توانستند پس از فارغ‌التحصيلی به سر كاری بروند تا دانش خود را در آن‌جا به كار گيرند و لذت ببرند از تلفيق علم و عمل. شغلی داشته باشند كه دست‌شان توی جيب خودشان باشد و هر روز برای گرفتن كرايه تاكسی و خريد چای و قهوه و... جلوی پدر و مادر سر خم نکنند و شرم‌زده نباشند! شغلی كه آخر ماه با حقوقش می‌توانستند برنامه سفر با دوستان را بچينند و درباره تفریح در مناطق زيبا و دیدن جاهای تاريخی و...

دکتر پرستا حیدری: من فکر می‌کنم جمع عمر حاصل جمع دو مفهوم است؛ خاطره‌ها و آرزوها. در نیمه اول زندگی آرزوها سنگینی می‌کنیم. امیدها، رویاهای دور و دراز، تلاش‌ها در جهت رسیدن… نیم دیگر هم خاطرات. وقتی تعداد و وزن‌ خاطره‌هایت از آرزوها سبقت می‌گیرد، یعنی تو رفته رفته در حال پیر‌شدنی… در دنیای ما آرزو‌ها ناگزیر به مختصات تاریخ و جغرافیا زنجیر شده‌اند...

دکتر سعید معدنی: چند سال قبل به یک متخصص قلب که سالهای سالمندی و بازنشستگی را می‌گذراند و در نزدیکی منزل‌مان مطب داشت، مراجعه کردم. چندی بعد جهت تکمیل درمان با پرونده و داروهای پزشک مذکور به نزد پزشکی جوان که او نیز تخصص قلب داشت و از آشنایان بود، مراجعه کردم. پزشک جوان، متخصص سالمند را می‌شناخت و به طنز گفت می‌دانی زمانی که وی دانشجو بوده دو تا داروی قلب بیشتر نداشتیم؟ ...

ابراهیم بشکانی: خردادماه سال ۱۳۵۱ ، امتحانات ترم آخر کلاس دوم یا همان کلاس یازده شروع شده بود ، بچه‌های هنرستان حاج جاسم اگر از نظر درس خواندن کمی تنبل بودند ولی در رشته‌های  فوتبال و تئاتر و موسیقی و به طور کل هنر بسیار فعال و زرنگ بودند. یک روز بعد از اتمام یکی از امتحانات، همکلاسیم  آقای علی درخشانیان که پدرش از بانیان مسجد زیارتی‌های بوشهر بود خبر داد که امسال قرار است سنج و دمام ببریم...

عبدالخالق ماجدی: توی یکی از خیابانهای بندر بوشهر به مدت چنددهه سرعت گیری وجود داشت. ولی یک سالی هست که شهرداری اون سرعت گیر را حذف کرده است. هربار که از آن خیابان عبور می‌کنم می‌بینم که تمام خودروها قبل از رسیدن به جای قبلی سرعت گیر، ترمز می‌گیرند و سرعت شان را کم می‌کنند!

"عادت" یکی از اصل‌های طبیعت بشری هست که مثل "تجربه" براساس "تکرار" و به صورت تدریجی برساخته می‌شود ولی با "تجربه" تفاوت دارد ولی...

حسین زیرراهی: متاسفانه یکی از باورهای غلطی که به خورد ما داده‌اند این است که در هر کاری باید سالها دود چراغ خورد یا خاک کوزه گری بر تو بنشیند تا به درجه استادی برسی. من در این مقاله می‌خواهم ضمن زیر سوال بردن این دیدگاه؛ مثالهای نقضی از کسانی در قدیم و جدید بیاورم که  زیر سی سال به درجه استادی در کار خود رسیده‌اند؛ همچنین به شما بگویم چه کار کنید که خیلی زودتر از آن چه فکرش را می‌کنید در کار خود به درجه استادی برسید...

ولید صفری: از آنجائی که رویا و آرزوی هر جوان علاقمند به فوتبال تبدیل شدن به یکی از ستاره های هم چون مهدی طارمی، مهدی قایدی و...است، اما وضعیت نابسامان فوتبال بوشهر که فاقد زیرساخت های لازم برای تحقق این آرزوها است کمر این عزیزان مستعد را به نوعی شکسته و چاره ای برای آنها نگذاشته است. یکی از اصلی ترین موضوع در فوتبال بوشهر نبود مدیران کاربلد و آشنا با کارهای راهبردی است...

محمد سيدزاده : روزی روزگاری، فوتبال استان بوشهر، با آن قدمت تاریخی، با آن تیم‌هاى شايسته و بازيكنان با تكنيكش زبانزد فوتبال كشور بود. فوتبالی که با تيم هاى صاحب نامى چون ايرانجوان، شاهين، پاس و پارس جنوبى كه در ایامی نه چندان دور در صحنه فوتبال كشور مى‌درخشيدند، امروز در حال احتضار است. یاد روزهای نه چندان دور که پارس جنوبى جم تيم‌هاى بزرگ كشور را برای کسب امتیاز در شهر جم به زانو در مى‌آورد، بخیر!..

مهدی صالحی زاده : درخصوص عدم همکاری دستگاه های دولتی در حمایت مالی باشگاه های ورزشی به خصوص فوتبال که علاقمندان بی شماری دارد، سخن بسیار است و با توجه به این که از هر لحاظ استان غنی هستیم ولی تیم های ما (شاهین و ایران جوان و...) در بدترین شرایط فنی و مالی به سر می برند...

احمد حسن ابراهیمی: زمان های قبل ما و حتی زمان ما بازیکنان شاهین مسافرت های طولانی کم و بیش از هواپیما استفاده نمی کردند، غذای مناسبی در سفرها نبود، پول و قول های پوچ و توخالی نبود، بازیکنان قرارداد مناسبی نداشتند و بخاطر همین همه یک دل و یک جان بودند. مهمتر از همه  سفرها و خریدهای البسه ای تیمی هم به اون صورت سنگین نبود. ولی امروزه فوتبال همان طوری که جذابیتش بیشتر شد مشکلاتش هم بیشتر شده است. بازیکن در سفرهای طولانی به...

علیرضا مشایخ: مقصدم شهر «سی ین» در هفتاد و هشت کیلومتری فلورانس است و مسافرت تقریبا یک ساعت و نیم طول خواهد کشید. وقتی می رسم نم نم باران شروع شده و چه بهتر! ایستگاه در دره‌ای نزدیک شهر قرار دارد. از یکی از دروازه‌های شهر که هنوز ساختار قرون وسطایی خود را با دیواری بلند حفظ کرده وارد شهر می شوم...