برادر جمپولوي (دوقلو) من (ابراهيم هوشيار) / علاقه و دلبستگي‌اش به بوشهر را حفظ کرده بود (دکتر رسول هاشمي) / براي پرويز هوشيار عزيز ( دکتر رضا معتمد) / اسمي مترادف با فرهيختگيِ يک انسان و خادمِ امور فرهنگي، ادبي و هنري (حسين طالبي) / صحنه گردان جلسات بوشهري‌هاي مقيم مرکز (ابراهيم ميگلي‌نژاد) / و خزاني ديگر در بوستان علم و هنر و انديشه بوشهر (خورشيد فقيه) / پرویز هم پرید (عبدالمجید زنگویی)/ ماجراي آن دوربين هشت ميلي متري (هاشم هاشم‌زاده)، سال‌هاي سخت و سخت‌تر (فريده كاردانى)...

مژده مواجي : اين روزها فضا تغيير کرده است؛ در واقع از هفتة دوم اکتبر. سوار مترو شدم که به سر کار بروم. به صفحة مانيتور در مترو نگاه مي‌کردم که اخبار و اطلاع‌رساني‌ها پشت سر هم روي آن اعلام مي‌شد. اعلام برنامه‌هاي تئاتر شهر هانوفر، سيرک، تبليغات تجاري شهر، دماي هوا تا به اخبار جهان که رسيد، اخبار جنگ در خاورميانه در صدر خبرها بود. چند سطري خواندم...

‎شادروان پرویز هوشیار قبل از انقلاب، به حرفه عکاسي و فيلمبرداري علاقه داشت و از بنیانگذاران سینمای آزاد در بوشهر بود. نتيجه فعالیت هنری وی در آن سال‌ها، ساخت چند فيلم مستند 8 ميليمتري بود. ‎درد و رنج مردم، خصوصا همشهريانش او را عذاب مي‎داد و سعي مي‌کرد آن را در قالب فيلم و عکس بيان کند.  از پايه‌گذاران انجمن بوشهري‌هاي مقيم مرکز بود و سعي زيادي در برپايي جلسات و رفع مشکلات همشهريان خود مي‌نمود...

خشونت عليه زنان

نسیم جنوب، معصومه احمدپور بوشهري

خشونت عليه زنان در برخي کشور ها شامل اشکال مختلفي از «خشونت مبتني بر جنسيت» است و ممکن است شامل آزار عاطفي، فيزيکي، جنسي يا ذهني باشد که معمولاً توسط يک مرد عليه يک زن انجام مي‌شود. اشکال رايج خشونت عليه زنان در ايران شامل اعمالي مانند آزار خانگي، تجاوز جنسي و قتل است. براي اينکه خشونت عليه زنان تلقي شود، اين عمل بايد صرفاً به دليل زن بودن قرباني انجام شود. به‌طور معمول اين اعمال توسط مردان در نتيجه نابرابري‌هاي جنسيتي طولاني مدت موجود در کشور انجام مي‌شود.

رفتار يا حتي تهديد به رفتار خشونت‌آميز مبتني بر جنسيت که منجر به آسيب و رنج فيزيکي، جنسي و رواني در زنان شود، خشونت عليه زنان تعريف مي‌شود. طبق اين تعريف اعمال اجبار و ايجاد محروميت خودسرانه از آزادي براي زنان، چه در عرصه عمومي اتفاق بيفتد،‌  چه در عرصه خصوصي، جزو تعريف خشونت عليه زنان قرار مي‌گيرد. اين مفهوم اولين بار توسط يوهان گالتونگ در سال 1969 مطرح شد.

خشونت عليه زنان پديده‌اي است که در آن زن به خاطر جنسيت خود و به علت صرفاً زن بودن مورد اعمال زور و تضييع حق از سوي جنس مخالف قرار مي‌گيرد. به‌طور کلي هر نوع عمل يا رفتاري که به آسيب جسمي، جنسي و رواني يا محروميت و عذاب زن منجر شود خشونت عليه زنان گفته مي‌شود. تهديد به چنين اعمال و رفتاري، محروميت از آزادي به اجبار يا به اختيار، اعم از زندگي شخصي و يا جمعي نيز جزء خشونت عليه زنان مي باشد.

خشونت خانگي اغلب به معني تعرض مرد به همسر (شريک عاطفي مونث) است. خشونت خانگي عليه زنان را مي‌توان به عنوان هرنوع اقدام يا قصور وابسته به جنسيت تعريف کرد که منجر به مرگ، آسيب جسمي، جنسي يا رواني و آسيب معنوي به زنان مي شود؛ که توسط افرادي با پيوندهاي خانوادگي يا حتي بدون اين پيوندها که از طريق پيوندهاي خويشاوندي يا کلامي با هم در ارتباط هستند از جمله روابط پراکنده ايجاد مي شود.

خشونت پليس با زنان به‌ بهانه‌هاي مختلف و ضرب و شتم آنان از مظاهر خشونت عليه زنان در بعضي کشورها مي‌باشد.

(هفته نامه نسیم جنوب، سال بیست و ششم، شماره 1063)

حسين زيرراهي: مهم‌ترين معيارهايي كه در ذهن نوجوانان هنگام انتخاب رشته تحصيلي شكل مي‌گيره علاقه، استعداد و توانمنديها، بازار كار و پرستيژ يك رشته است. البته در آموزش‌هاي موفقيت و رشد فردي معيارهايي چون بازار كار و پرستيژ جايي ندارد و در عوض ارزش‌ها و ...

سرهنگ علي رهبري: بعد از مدتي دادستان کل کشور به بوشهر آمد و دستور داد مرا و هفت افسر شهرباني دستگير کرده به زندان نيروي هوايي منتقل کنند. در آن‌جا براي سرگرد خلبان محمد حاجي پيام دادم که بيا که دوستت در بند است. او که به خوبي مرا مي‌شناخت از منزل براي‌مان غذا و لباس و تلويزيون آورد و در زندان برايمان امکانات فراهم کرد. بعدها سرگرد حاجي در جنگ عراق با ايران به شهادت رسيد...

بعد از فارغ التحصيلي و اتمام دوره سربازي، براي خدمت به جوانان شهر و استانش، به سمت دبيري، در آموزش و پرورش بوشهر استخدام شد. ‎آموزش به شاگردانش را با عشق و علاقه ي شديد، به عهده داشت. در نتيجه اين تعهد و تلاش، تقديم چهره‌هاي سرشناس به شهرمان شد. او زير فشار و تهديدهاي زيادي قرار داشت اما به کار خود ادامه مي داد. ‎افراد بخيل و دشمنان آموزش، لحظه‌اي او را آرام نمي‌گذاشتند تا اين‌که اقدامات آنان به نتيجه رسيد و پرويز از آموزش و تدريس منع شد...

اسماعيل بهبهاني: در دوران دبيرستان دوست و همکلاسي داشتيم که اهل يکي از روستاهاي ساحلي اطراف بود و براي ادامه تحصيل به همراه خانواده به بوشهر آمده بود. پدرش در همان منطقه لنج تجاري داشت و خانواده‌اش از نظر مالي شرايط خوبي داشتند, اين دوست ما پسري بسيار محجوب و خوش اخلاق و البته بسيار کم رو وخجالتي بود به نحوي که بعضي ار دوستان و همکلاسي‌ها از اين ويژگي او سوءاستفاده کرده و کارهاي شخصي خودشان را هم به او مي‌سپردند...

یونس قیصی زاده: اين كشور يک زندگی به جوانان بدهكار است؛ يک زندگی عادی كه در آن جوانان می‌توانستند شاد باشند، می‌توانستند بی‌دغدغه به دانشگاه بروند، می‌توانستند پس از فارغ‌التحصيلی به سر كاری بروند تا دانش خود را در آن‌جا به كار گيرند و لذت ببرند از تلفيق علم و عمل. شغلی داشته باشند كه دست‌شان توی جيب خودشان باشد و هر روز برای گرفتن كرايه تاكسی و خريد چای و قهوه و... جلوی پدر و مادر سر خم نکنند و شرم‌زده نباشند! شغلی كه آخر ماه با حقوقش می‌توانستند برنامه سفر با دوستان را بچينند و درباره تفریح در مناطق زيبا و دیدن جاهای تاريخی و...

یونس قیصی زاده : نیاز به عشق ورزیدن و احساس پیوند و تعلق داشتن، عاملی است که ما را به سمت ایجاد رابطه با دیگران و حفظ این روابط می‌کشاند. در فیلم «بهتر از این نمی‌شود»، «ملوین» شخصیت اصلی داستان که نقش آن را «جک نیکلسون» (بازیگر معروف  فیلم دیوانه از قفس پرید) باز می‌کند، هیچ رابطه صمیمانه و رضایت بخشی با دیگران ندارد و همانند بقیه افراد برای برخورداری از یک زندگی مطلوب، نیاز دارد که حداقل با یک فرد رابطه رضایت بخشی داشته باشد اما وقتی در ارتباط با دیگران ناکام می‌شود، دچار رنج و ناراحتی شده و به رفتارهای وسواسی و اجباری دست می‌زند...

سینا برازجانی : ادبیات و شعر امروز ما مفتخر به حضور کسانی است که ضمن تأثیرگذاری در روند شعر و جریان‌سازی بین ‏دستۀ زیادی از شاعران پس از خود، گفتمان جدیدی را نیز در شعر امروز ما پدید آوردند. کسانی چون دکتر ‏رضا براهنی، یداله رؤیایی و علی باباچاهی.‏ به این دلیل، اهمیت باباچاهی صرفاً اهمیت یک شاعر نیست؛ او شاعری است نظریه‌دان و نظریه‌پرداز ‏...

احمدرضا ونکی: دو هفته پیش پدر سه فرزند خردسال دیلمی و بعد از آن جوانی از دیار گناوه در راه ارتزاق خانواده جان به جان آفرین تسلیم کردند و فردا بی شک این همه آسیب و عذاب برای ارگان های رسمی تا خانواده های داغدار و من شهروند دغدغه مند پایانی نخواهد داشت مگر آن که با ریشه یابی مشکلات  اقتصادی موجود و البته با مشارکت همه جانبه سعی بر مرتفع نمودن آن ها نماییم...

دكترشهناز عرش: عبدی پور در تیک آف به زوایای تاریک زندگی فردی و اجتماعی می پردازد و به وضعیت اجتماعی موجود انتقاد می کند. او رخدادهای عینی را دستمایه قرار می دهد و پلشتی های جامعه را با قمارخانه و میز رولت نمادین کریم الکل به تصویر می کشد. گویی که مسبب همه مشکلات فایز و خانواده اش کریم الکل است...

محمدرضا تاجیک:

پاشنه آشیل اصلاح‌طلبی را اصلاح‌طلبان کاذب و دروغین می‌دانم

تنها الهه مرگ می‌تواند برخی را از صحنه قدرت و سیاست حذف کند تا مجالی برای نقش‌آفرینی جوانان فراهم شود

شیوع ۱۲.۷ درصدی افسردگی در ایران

بغض توی گلویش پیچیده بود، بغض حاصل تعدی، حاصل بار سنگین دل پری و غصه و یک تلنگر لازم داشت. گریه اش جاری شد، با گریه تمام تنش زیر چادر می لرزید. خیلی درد آور بود، طنین هق هق بی قراری مثل سکسکه. مثل ساقه ای که برابر باد مخالف مانده و تا ته دلم تیر کشید...

محمد محبوبی :  آیا هیچ جای دیگر ایران دریاها و فضاهای فیزیکی مناسب احداث نیروگاه در کشور وجود ندارد؟ آیا با احداث نیروگاه؛ انرژی های مورد نیاز مردم در استان  به تخفیف پنجاه در صد می رود؟ آیا تسیهلات خارق العاده و ارتقاء درجه آموزش و پرورش و آموزش عالی استان را در ارتباط با موضوع نیروگاه از دولتمردان خود هدیه خواهیم گرفت؟...

مي‌دانم اگر بخواهم داستاني بنويسم كه در تبريز يا شهر‌هاي ديگر بگذرد مطمئن باشيد با همين ديدگاه جنوبي مي‌نويسم. در مكتب ادبيات جنوب، زندگي خاصي در جريان است و روايت همين زندگي، آن چيزي است كه فقط در جغرافياي جنوب اتفاق مي‌افتد. قسمت اعظم وجود ما را دريا، خشكسالي و يك تاريخ مبهم تسخير كرده...

احمد آرام: سرانجام که  همه ی کُتَل ها را پشت سر می گذاشتند ، وقتی به جاده ای می رسیدند که تهش می خورد به « آب مُخک » ، دیگر خیالشان راحت می شد که به کفی رسیده اند ، و پس از گذر از برازجان ، وارد جاده شوسه ای ناهمواری می شدند که اندک اندک آنها را به بوی دریا می رساند ، به شهری که معماری و موسیقی خود را از قرن پانزده ، به گونه ای معجزه آسا ...

امین یگانه: در گذشته طلاق کم بود. مردم همدیگر را دوست می‌داشتند، بزرگ‌ترها بزرگ بودند و جایگاه خودشان را داشتند و کوچک‌ترها هم کوچک! این‌ عبارات فکت‌هایی است که همواره درباره گذشته جامعه ایرانی به ذهن ما مخابره می‌شود. بنابراین وقتی از فردگرایی امروز ایرانیان حرف می‌زنیم، عده‌ای داد سخن برمی‌آورند که مگر در گذشته چه بوده‌ایم که امروز می‌گویید تنها شده‌ایم. مدعی‌اند در گذشته نسبت ما با آزادی اندک بوده٬ و به همین دلیل فردگرایی‌مان بروز داده نمی‌شده. این حرف همان‌قدر که آزار‌دهنده است٬ جلب توجه هم می‌کند؛ یعنی گذشته ما خیالات و ایده‌آل‌هایی غیرواقعی بوده است؟ چطور می‌شود پی به راست و دروغ این روایت‌ها برد؟ شاید یکی از راویان تخصصی آن دوره «غلام‌عباس توسلی» بتواند باشد؛ کسی که جامعه‌شناسی خوانده و عمری در دانشگاه تهران استاد بوده و مدیریت کرده و متعلق به بخشی از تاریخ‌مان نیز هست که البته امروز در کهنسالی در خانه‌ای نقلی زندگی می‌کند و گشاده قبول کرد گذشته ایرانیان را فارغ از هر نوع تعصبی برای مخاطبان «شرق» روایت کند.

سجاد واعظی : نگاهی به اعمال و حرکت های گروه داعش و القاعده که بدبختانه خود را مدافع واقعی اهل سنت و جماعت می دانند و کشتار و از بین بردن شیعیان را نیز از اولویت های اصلی رفتاری خود دانسته اند، همه ما را موظف می کند که حساب اینان را از برادران اهل سنت جدا بدانیم و ضمن تحکیم وحدت و همدلی با هم کیشان مسلمان خود، به گفت و گو و مدارا و همزیستی مسالمت آمیز با همه مردم دنیا روی ...

تاریخ ایرانی: این یادداشت بدون امضا در میان یادداشت‌های مهندس کاظم حسیبی، مشاور دکتر محمد مصدق در امور نفتی پیدا شده و چنانکه امیر طیرانی در کتاب «نامه‌ها و یادداشت‌های مهندس کاظم حسیبی» (گام نو، ۱۳۹۰) نوشته با توجه به متن و محتوای آن و اطلاعاتی که از جریان روز ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ ارائه کرده، به احتمال قریب به یقین از آن مهندس حسیبی است:

بايد توجه داشت كه جامعه متشكل از افراد با ويژگي‌هاي بسيار متنوع است؛ افرادي كه آمال و آرزوهاي دور و درازي دارند و گاه براي تحقق آنها به جان مي‌كوشند. در عين حال جامعه براي بقاي خويش بايد به تعادل رسد و باثبات باشد. از اين رو كنترل اجتماعي حياتي مي‌شود

ما اعتقاد داریم که جریان زنده و بالنده اصلاح طلبی باید معاند را به مخالف و مخالف را با موافق تبدیل کند؛ اما هرگز نپنداریم که چنین استراتژی و اندیشه فراجناحی بهانه ای باشد برای جاخوش کردن آنان که در هر شرایطی آسایش خویش را می طلبند!...

بعد از 18 سال فعالیت مرا بازنشسته کردند. بعد از آن من که آن‌جا کاری نداشتم، برای این‌که آن‌ها هم کار دیگری با من نداشته باشند، سال 62 به تهران آمدم و از آن زمان با یک خودکار امرار معاش می‌کنم...