عبدالخالق ماجدی: توی یکی از خیابانهای بندر بوشهر به مدت چنددهه سرعت گیری وجود داشت. ولی یک سالی هست که شهرداری اون سرعت گیر را حذف کرده است. هربار که از آن خیابان عبور می‌کنم می‌بینم که تمام خودروها قبل از رسیدن به جای قبلی سرعت گیر، ترمز می‌گیرند و سرعت شان را کم می‌کنند!

"عادت" یکی از اصل‌های طبیعت بشری هست که مثل "تجربه" براساس "تکرار" و به صورت تدریجی برساخته می‌شود ولی با "تجربه" تفاوت دارد ولی...

علیرضا مشایخ: مقصدم شهر «سی ین» در هفتاد و هشت کیلومتری فلورانس است و مسافرت تقریبا یک ساعت و نیم طول خواهد کشید. وقتی می رسم نم نم باران شروع شده و چه بهتر! ایستگاه در دره‌ای نزدیک شهر قرار دارد. از یکی از دروازه‌های شهر که هنوز ساختار قرون وسطایی خود را با دیواری بلند حفظ کرده وارد شهر می شوم...

راستش تجربه را آدم فقط در مهاجرت به دست نمی آورد؛ هر روزِ زندگیِ ما خودش یک تجربه ی جدید است. با این حال، مهمترین چیزهایی که در این لحظه به ذهنم می آید زرق و برقِ محیطِ جدید بود؛ چیزی که اگر چه همیشه برای آدم می ماند، اما به هرحال آن هم روزی عادی می شود. مثلا وقت هایی که می خواستم جاهای جدید را کشف کنم...

دکتر سعید معدنی : نوجوانی و پانزده سالگی نسل ما مقارن با وقوع انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ بود. در آن زمان تب و تاب کتاب‌های انتقادی و انقلابی از آثار مارکسیستی گرفته تا کتاب های نویسندگان مسلمان داغ داغ بود. در این میان ما آثار شریعتی را که بیشتر سخنرانی بود و در کتابهایی کم حجم، چاپ شده بود،  می‌خواندیم. می‌خواندیم که چه عرض کنم می‌بلعیدیم!...

دکتر سجاد بهزادی : باید گفت در شرایط فعلی، هر کتابی نمی‌تواند بر زندگی امروز ما تاثیرگذار باشد، اما در عین حال کتاب‌های خوب کم نیستند. ذائقه ما تغییر کرده است و این نشانه خوبی نیست. در عین حال من کتاب "نظریه‌های جباریت" اثر هانا آرنت را به خوانندگان فهیم نسیم جنوب معرفی می‌کنم. دنیای پیرامون ما را یک نوع جبر و تمامیت خواهی احاطه کرده است. هانا آرنت این نیروها را می‌شناسد و دریافت تازه‌ای برای شناخت این نیروها به خواننده می‌دهد...

با از دست دادن هوشنگ چالنگی نه دفعتا بلکه به تدریج متوجه نوعی تنهایی شدم که تاکنون تجربه نکرده بودم و دریافتم که تنهایی انواعی دارد و اقسامی، گاه در جمع تنهاییم و گاه در درون خودمان و گاه در سلول انفرادی. در هر صورت برگ  درخشانی از درخت بر خاک افتاده است که دیگر  شاخ و برگ‌های آن را اهالی شعر و ادب این سرزمین تشکیل می‌دهند. همه می‌میرند. همه می‌میرند همه آنانی که سنگ نیستند و می‌خواهند سرنوشت‌شان به دست خودشان باشد. 

ابراهیم بشکانی: درب کلیسای بوشهر (کلیسای گئورگ مقدس) باز بود و بر عکس همیشه شلوغ پلوغ، پاسبانی اونجا ایستاده بود و از رفتن افراد به داخل کلیسا جلوگیری می کرد. پدرم جلو رفت و با پاسبان که از هم قطارهای قدیمش بود (پدرم پاسبان بازنشسته بود) سلام علیک و احوالپرسی کرد و ماجرای شلوغی کلیسا ازش جویا شد. توضیح داد به خاطر این که میخوان از دروازه اول میدون مصدق تا محله بهبهونی، کنار دریا خیابون بکشند...

غلامرضا حاجی نژاد: یکی از مشکلاتی که پیش از مدیریت مرحوم پوربهی، در دبیرستان سعادت داشتیم هنگامی بود که مهمانان خارج از استان از دبیرستان سعادت بازدید می کردند. در چنین مواقعی، از جناب آقایان کنین، دکتر مشایخی، مرحوم نبوی و برخی از دبیران صاحب نظر دیگر درحکم راهنمای مهمانان استفاده می کردیم.

 اما با مدیر شدن مرحوم پوربهی این مشکل حل شد. او با صدای رسا و آگاهی از تاریخ آن مجموعه قدیمی، زینت آرای مجلس می شد...

جمیل رزمی : فرشید جان‌احمدیان از نیمة دوم دهة هفتاد با چاپ مقالات و نقدهای ادبی، همکاری‌اش را با مطبوعات محلی بوشهر شروع کرد و در ادامه نقدهایش را در مطبوعات سراسری به چاپ رساند. وی در آشنایی با چهره‌های سرشناس ادبی و علمی شهر دامنه این داد و ستدها را توسعه داد...

سعید درگی: با باز شدن درب کلاس یکباره سکوت شد، آقای ناظم بود و شخصی ناشناس، ناظم که آشنا بود پس همه سرها به ‌سوی ناشناس چرخید و بر چهره‌اش خیره ماند. ایشان آقای آتشی هستند دبیر زبان شما!  ناظم این را گفت وکلاس را ترک کرد. بعدها فهمیدم که خودش هم نمی‌دانست چه کس را معرفی نموده است!..

محمد محبوبی : به دنبال موج تعرض ها و خواستگاههای تصرف بخشی از منطقه تاریخی شغاب، گورستانی از قوم ایلامیان، که مربوط است به انتهای دوره اشکانیان و دوران ساسانیان، به منظور  احداث خانه امید بازنشستگان در مکان مزبور، پس ازبحث و گفتگوها و تنش های به کثرت متواتر از جمله: درج مقالاتی چند از نگارنده در هفته نامه وزین نسیم جنوب با  عناوین: "پارک شغاب یا خانه امید به شماره 954 سی و یکم فروردین 1400 " و  "خانه امید مأمن بازنشستگان...

ابراهیم یا علی مدد - منچستر: دلم می خواست از خونه بزنم بیرون. بطرف دالان دراز و تاریک رفتم وِ بعد از طی دالان به در چوبی قهوه ای حیاط رسیدم کلون چوبی در را به کناری زدم، اندک روشنایی وارد دالان شد، از روی  یک  پله سیمانی به کوچه پا گذاشتم.  بوی دریا و شرجی، بوی قلیه ماهی  و بوی درخت گل ابریشم به مشامم خورد و بغضی در گلویم...

دکتر سیروس عباسی: اگر کسی گفت که من برای صلح این کار را کردم شما از سوی مردم جهان مأمور و وکیل هستی تا بپرسی ! کدام صلح ؟! کجا؟! چگونه ؟!...

غلامحسین دریانورد: صبح روز عملیات کربلای چهار بود؛ با دوربینم منتظر بودم که با قایقی به آن طرف اروند بروم؛ جایی که یکی دو گردان از ناوتیپ، در حال کارزار با دشمن بعثی بودند. گاهی خمپاره‌ای و گاهی ویراژ هواپیمایی نیز چاشنی این انتظار می‌شد. هنوز دقایقی نگذشته بود که دوستانی آمدند. هر کدام مسئولیتی در ناوتیپ داشتند ظهراب هم در میان‌شان بود و مثل همیشه با قامتی که افراشته بود

محمدرضا تاجیک:

پاشنه آشیل اصلاح‌طلبی را اصلاح‌طلبان کاذب و دروغین می‌دانم

تنها الهه مرگ می‌تواند برخی را از صحنه قدرت و سیاست حذف کند تا مجالی برای نقش‌آفرینی جوانان فراهم شود

محمدرضا تاجیک در گفت‌وگو با «آرمان»:

سهم‌خواهی دموکراتیک‌ترین کنش سیاسی است

حمید شجاعی: بسیار آرام و شمرده سخن گفت و از اینکه بسیاری از اصلاح‌طلبان از گفتمان اصلاح‌طلبی فقط نام آن را یدک می‌کشند، ناراحت بود. می‌گفت بخشی از اصلاح‌طلبان بر ساحت اصلاح‌طلبی نشسته و جریان گسترده اصلاح‌طلبی را در بازی قدرت خلاصه کرده‌اند. با مطرح شدن مباحث این‌روزها، از ترکیب «سهم‌خواهی» برآشفته می‌شود و این امر را حق بدیهی هر جریانی می‌داند. در عرصه سیاسی نمی‌توان برخی تنگ‌نظری‌ها را تحمل کرد، به این دلیل روشن که شیرینی پیروزی‌ها را از بین می‌برد. جریان اصلاحات جریان نوپایی نیست که خود را مدیون اشخاص و احزاب بداند. اعتدالیون هم اگر اکنون نام و نشانی دارند از قبل حمایت کل جریان اصلاحات از آنهاست. البته در این راستا تعامل میان دولت و اصلاح‌طلبان ضروری است. هما‌ن‌طور که اصلاح‌طلبان روحانی را از خود می‌دانند و او نیز در مقاطع مختلف بر ارتباط متقابل با اصلاح‌طلبان تاکید داشته است. اما انتظارات برآورده نشد. گرچه این‌روزها موضوع انتخاب شهردار هم بسیار مهم است و باید دید شرایط شورای شهر چگونه رقم خواهد خورد. برای بررسی اوضاع سیاسی کشور، اصلاح‌طلبان، تعامل دولت با اصلاح‌طلبان و شورای شهر، محمدرضا تاجیک، تحلیلگر سیاسی و فعال سیاسی اصلاح‌طلب، با «آرمان» گفت‌وگو کرده است که بخش اول آن را در ادامه را می‌خوانید.

انتخابات اخیر از یک منظر عرصه‌ فقدان گفتمان‌هاست. نه‌تنها در فرایند انتخابات کنونی ما گفتمان خاصی شکل نمی‌گیرد، بلکه حتی ارزش‌افزوده گفتمانی- مفهومی هم به وجود نمی‌آید. این حرف درباره تمامی طرف‌های انتخاباتی صدق می‌کند. ما شاهد غیبت کامل مفاهیم نو، ایده‌های نو و گفتمان‌های به‌روزشده هستیم...

 همه منتظر بودند ببینند تشنه ترین آدم روی کره زمین برای کسب مقام ریاست جمهوری روز جمعه 22 اردیبهشت ماه 1396 و در برابر دیدگان ده ها میلیون  ایرانی چه در چنته دارد و چی را می خواهد افشا کند و کدام راز مگو را برملا می سازد اما دست آخر آن که دست از پا درازتر استودیو مناظره 96 را ترک کرد کسی جز خود او نبود: باقر قالیباف...

محمدرضا تاجیک: اصولگرایان دنبال انتحار سیاسی در مقابل روحانی‌اند

 با حضور آقای رئیسی، این امکان وجود دارد که بیش از ۳۵ میلیون نفر در انتخابات شرکت کنند که با این حساب تکلیف ۱۵ تا۲۰ میلیون رأی مشخص نیست و تا شب آخر مشخص نخواهد شد که آرای خاکستری به کدام طرف حرکت می‌کنند. باید کوشش کنیم که همین آرای خاکستری که روز رأی‌گیری پای صندوق می‌آیند به روحانی رای دهند...

ناگفته‌های فائزه‌هاشمی پس از رحلت پدر

آفتاب نیمه‌جان زمستانی از لابه‌لای پنجره‌های قدی ورودی ساختمان وارد می‌شود و خود را روی مبل‌های آبی‌رنگ پهن می‌کند. ترکیب رنگ آبی و دیوارهای چوبی قهوه‌ای، منظره ساکت و دلنشینی را ایجاد کرده است. آمدن سیدمصطفی تاج‌زاده، آن سکوت عجیب لابی را در هم می‌شکند. روزه‌های مداوم، او را لاغر و تکیده کرده است. خودش با خنده توضیح می‌دهد که همسایه‌های خوبی دارد و لابی آن ساختمان حالا مثل دفتر کار او شده است. مصاحبه رو به اتمام است که سروکله یکی، دو تا از همان همسایه‌ها پیدا می‌شود. تاج‌زاده به سمت آنها می‌شتابد و بعد از احوالپرسی از عکاس روزنامه می‌خواهد برای یادبود عکسی از آنها بگیرد! بعد هم به من اشاره می‌کند تا با هم عکسی بگیریم و با همان خنده ادامه می‌دهد، اگر نبودیم، آلبومی داشته باشم برای گذران اوقات فراغت! ... 

بهرام نکیسا: امسال هم شب یلدای دیگری پشت سر گذاشتیم، یاد شب های یلدای جبهه، شب های عملیات، شب های ذکر و دعا،  شب های که رزمندگان و غواصان در کربلای چهار و پنج آخرین خداحافظی های خود را کردند و به اروند زدند. یاد دعاها، نجواها، صفا و صمیمیت...

مرتضی رضائی: در مراجعه به سازمان های دولتی، کوچکترین آمار، اطلاعات، داده و هر چیزی که به مسئله عملکرد سازمان یا معضلات کلان و خرد بر می گردد در اختیار خبرنگاران قرار نمی گیرد و همواره سایه ای از نگرش های پنهانی بر سر اطلاعات وجود دارد. هیچ یک از کارشناسان آمار ارائه نمی کند...

بارگاهی: گفته شده، اسناد را به بارگاهی ندهید، چون به مردم نشان می دهد /  ۲۴ میلیارد تا در بودجه دیده نشود، هزینه کرد آن غیر قانونی است / آماره : شما وقتی می پرسید کجاست یعنی دزدی شده / شهردار: ۲۴ میلیارد در مسیر قانونی هزینه شده است / رضایی: چند نفر از اعضا با اتهاماتی بی اساس و افتراهای سنگین مواجه شده اند /  در مجلس روضه از من پرسیدند ۲۴ میلیارد کجاست / قادریان: بارگاهی ده بار پرسید ۲۴ میلیارد تومان کجاست و هیچ کس پاسخ نداد...

حسين دهباشي با فائزه هاشمی براي مجموعه تاریخ شفاهی «خشتِ خام» گفت‌وگويي انجام داده و متن آن را در اختيار «شرق» قرار داده است. گزيده‌اي از اين گفت‌وگو در ادامه مي‌آيد. 

تاخیر در برگزاری جلسه، با توجه به اینکه المان مورد نظر در حال ساخت می باشد. / پیشنهاد تغییر رویه کنونی تصویب طرح های شهری در شورا و بهره گیری از نظر کارشناسان شهری / اگر زمان لازم و اطلاع رسانی کافی در اختیار دیگران نیز قرار می گرفت امروز شاهد طرح بهتری بودیم /   المانِ ارائه شده  ملغمه ایست از تزیینات که به صورت آشفته ای گرد هم جمع آمده اند/  صحبت های کارشناسی در جهت تخریب نه سازندگی و با نگاه سیاست محورانه ...

از ابتدای دهه 1370 ما فرایندی اجتماعی را آغاز کرده ایم که در آن دیگر نه تنها همه افراد در ایران پسا انقلابی متولد می شوند، بلکه جامعه ما در موقعیت  پس از دوره نخست بحرانی انقلاب و جنگ که در همه انقلاب های  بزرگ دیده می شود و خصوصیت آن  فشار و انقباض اجتماعی است، پا به جهان گذاشته  و زندگی می کنند. این نسل ها یعنی متولدین  سال های 1370 و بعد، امروز اکثریت مطلق فعال و آینده جامعه ما را تشکیل می دهند چون تمام جوانان و نوجوانان بین 15 تا 25 سال را در بر می گیرند.

همه چیز از یک روز گرم تیرماه در شورای شهر شروع شد که برافروخته و اندوهگین به شورا آمد. برای دادخواهی به شورا آمده بود بلکه دادرس و فریادرسی بیابد. صحبت هایش که تمام شد همه در شوک بودند: زنی تنها و سرپرست خانوار را به جایی پرت و دور افتاده برای کاسبی از طریق دکه اش تبعید کرده بودند...